Anortozyt własnoręcznie oszlifowany do gradacji 3000. Ostatnie foto przedstawia wygląd pierwotny. Na początku ważył 10kg, obecnie 8.5kg. Kształt podobny do ludzkiej głowy, od spodu duża płaska płaszczyzna.

Wymiary:
h - 14 cm.
szer. - 19 i 23.5 cm.
fi. - 16 i 17 cm.

Z informacji zdobytych:

Narzutniak skandynawski przywleczony przez ostatni lądolód z obszaru współczesnej Skandynawi.

Anortozyt (plagioklazyt) – leukokratyczna głębinowa skała magmowa (plutoniczna) grubokrystaliczna lub średnio krystaliczna, o barwie czarnej, szarej, brązowej lub zielonoszarej, składająca się w przewadze z bogatych w wapń plagioklazów. Stanowią one ponad 90% objętości anortozytu. Szacuje się, że ziemskie anortozyty powstały na głębokości 15–20 km. W Polsce anortozyty występują w podłożu północno-wschodniej Polski. Ich wiek określono na 1,5–1,55 miliarda lat.

Anortozyty tworzą większą część skorupy ziemskiego Księżyca. W małych ilościach anortozyt występuje także na powierzchni Marsa.

Anortozyty mają ogromne znaczenie geologiczne, ponieważ wciąż nie do końca wiadomo, jak się tworzą. Większość modeli obejmuje oddzielanie kryształów plagioklazów na podstawie ich gęstości. Kryształy plagioklazów są zwykle mniej gęste niż magma; tak więc, gdy plagioklaz krystalizuje w komorze magmowej, kryształy plagioklazu unoszą się do góry, koncentrując się tam.