„Pomimo ogólnego uznania roli badań architektonicznych, zarówno dla historii architektury, jak i dla prac konserwatorskich, brakuje określenia merytorycznych i metodycznych podstaw ich zakresu i formy opracowania. Większość publikacji skupia się bowiem na przedstawieniu wyników badań konkretnego obiektu. Wobec tego, pomysł wydawców przygotowania takiej publikacji jest bardzo trafny.
[.]
Czytelnik znajdzie tu odpowiedź na wywołaną przez Prof. Mariana Arszyńskiego w jednym z pierwszych artykułów kwestię, czy badania architektoniczne określić można jako interdyscyplinarną dziedzinę nauki. Moja odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak. Książka ta przedstawia zarówno tradycyjne, jak i najnowsze metody oraz rozwój historyczny badań architektonicznych, a swoją wieloperspektywiczną strukturą powoduje, że przybrała ona formę podręcznika tej dyscypliny”.
Z recenzji dr hab. Beate Störtkuhl