Potrzeby wojska i prowadzonych przezeń działań legły u podstaw rozwoju wiedzy logistycznej. Planowanie i kontrola przepływu materiałów, osób, finansów etc. postrzegane są dziś jako elementy zarządzania stricte businessowego pozbawionego jakichkolwiek inklinacji militarnych. Związek między armią a gospodarowaniem środkami i potencjałem ulega coraz wyraźniej zatarciu. Z nieukrywanym entuzjazmem i radością chwyciłem do ręki maszynopis pracy, która już tytułem sięga do korzeni badań związanych z procesami logistycznymi.
Cel, jaki postawił przed sobą Autor: przedstawienie w oparciu o wszystkie dostępne wskaźniki makro- i mikroekonomiczne, procesualnego charakteru działań organów konstytucyjnych państwa, w tym sposobu wykorzystania przez instytucje państwowe wyłaniających się szans i wyzwań, a także w ramach tworzenia podstaw strategii przeciwdziałania pojawiającym się w trakcie procesu zagrożeniom i ryzykom w budowie jednolitego i sprawnego systemu gotowości obronnej państwa należy uznać za niezwykle ambitny. (.) Ilość przytoczonych danych i charakteryzowanych czynników, którym Autor przypisuje wpływ na tworzenie rzeczywistego potencjału mobilizacyjnego, jest imponująca.
Lektura z pewnością nie zawiedzie oczekiwań osób fascynujących się historią polskiej wojskowości okresu międzywojennego. Z dużą dozą prawdopodobieństwa graniczącą o pewność stanie się też pozycją obowiązkową da szerokiej grupy naukowców badających dzieje II RP. Książkę tę jako godne uwagi rzetelne kompendium wiedzy serdecznie polecam.
Z recenzji dr. hab. inż. Piotra Kwiatkiewicza, prof. UAM