Nie wiem, czy ktoś z Was, może sobie wyobrazić tą totalną bezradność, kiedy kolejny raz ogłaszam Pestkę. Łzy lecą ciurkiem , kiedy uświadamiam sobie, że zegar cyka bezlitośnie , a ona jest ciągle sama. Tysiące ogłoszeń, tysiące wydane na promocję, a domu nie ma.
Syndrom uratowanego psa, przeżyła umieralnię i horror i ludzie mówią : jakoś to będzie, to tylko pies
Nie będzie , walczymy dalej o dom dla Pestki, chociaż szanse są kompletnie żadne, czyli szukamy igły w stogu siana. Nie dość, że duża, to jeszcze nie toleruje innych psów. Wiek ( 12lat ) i kondycja też już marne, czyli musi mieć mało schodów w bloku lub ogród .
Marzyć o kanapie dla niej, to jak marzyć o kumulacji w Totka.
Ale za to…. całusy Pestki, oczy Pestki… miłość Pestki do człowieka..
Tylko czy to wystarczy ?
Uwielbia spacery i krótkie bieganie, nie niszczy, uwielbia zabawy z piłką, ale rezygnuje z tego natychmiast , kiedy może wtulić się w człowieka.
Liczę na to, że jeśli nawet sami nie możecie adoptować Pestki, to będziecie pytać znajomych i szukać z nami domu
Adopcja kontakt : 60*******25