Główny temat Iluzji, rozczarowania i ironii w psychoanalizie to rola, jaką złudzenia i sny na jawie odgrywają zarówno w życiu codziennym, jak i w psychoanalizie. Autor odwołuje się do przykładów klinicznych i dzieł literackich, by uważnie analizować idealizacje, ich upadek oraz nieuchronne rozczarowania będące następstwem kontaktu z rzeczywistością.

Jeżeli udaje się rozpoznać, że iluzje są fantazjami, a nie faktami, można uwewnętrzniać ideały, by służyły jako miara doskonałości. Steiner zwraca uwagę na to, że winniśmy zdawać sobie sprawę zarówno z okrucieństwa prawdy, jak i ze zwodniczej natury iluzji, zaś porzucenie marzenia o wszechmocy to jedno z najważniejszych i najtrudniejszych zadań rozwojowych, wymagających przepracowania także w procesie terapeutycznym.

Traumy, fakty życiowe, perspektywa ironiczna – to tylko niektóre z kolejnych tematów podejmowanych przez autora, który przechodzi płynnie od Sofoklesa, przez Miltona do Ibsena, Keatsa, Cervantesa czy Shakespeare’a, a za każdym razem zaskakuje pomysłowym wykorzystaniem znanych dzieł literackich do omawianych zagadnień.

Książka okaże się pomocna dla psychoterapeutów i psychoanalityków, którzy próbują zrozumieć wycofywanie się przez pacjentów w świat fantazji oraz pragną wspierać ich w procesie odbudowywania kontaktu z rzeczywistością.

W razie pytań proszę o kontakt za pośrednictwem OLX.