Miała to być powieść z kluczami, podsuwa je w Dzienniku sam autor. W obecnym kształcie interesuje nas właściwie jedno: w jakim stop- niu jest to powieść o Karolu Szymanowskim. Czy te niewątpliwe podobieństwa i analogie upoważniają nas do dopatrywania się jego ry- sów portretowych? A jeśli tak, to których? Nie- zależnie od odpowiedzi, pozostaje ów tryptyk jednym z najlepszych wizerunków współczes- nego artysty w naszej literaturze. Z dużą wni- kliwością i subtelnością ukazuje meandry wiel- kości, cenę, jaką przychodzi twórcy płacić, a w części trzeciej „coś ze sprawy ".

Z posłowia Tadeusza Januszewskiego