To cud, że Kajtuśko żyje.
Zanim Kajtuś został złapany, przez kilka tygodni błąkał się przy ruchliwej ulicy między Wyszkowem a Łochowem. Prawdopodobnie ktoś go porzucił, a on wiernie czekał głodując i narażając się na niebezpieczeństwo w pobliskich lasach i przebiegając panicznie przez bardzo ruchliwą drogę.
Nie dało się go złapać, ale po kilku tygodniach, gdy całkowicie opadł z sił, a bebeszjoza prawie zabiła jego organizm, udało się go odłowić.
Jeszcze jeden dzień-dwa i by umarł....
Od tamtej pory z dnia na dzień piesek jest w coraz lepszej formie i powolutku daje się poznawać, jednak lęki jego przeszłości nadal blokują go przed zaufaniem.

JAKI JEST KAJTUŚ?
- Kajtuś przez miesiąc dochodził do siebie, a jego stan psychiczny był bardzo ciężki. Zachowywał się tak, jakby kiedyś ktoś go bił i jakby nie znał dobrego dotyku człowieka. Wciskał się w kąt i najmniejszy szmer go przerażał. Teraz powoli się otwiera, wychodzi ze swojego pokoju, zagląda co się dzieje wokoło.
- Całe leczenie oraz zabiegi weterynaryjne na rany Kajtuś znosił bardzo spokojnie. Był w nim duży lęk, ale nie było w nim ani grama agresji.
- Ma cudne czarne łatki jak krówka, i czarne uszy, gdzie jedno mu sie w połowie tak śmiesznie wygina i wygląda jak radarek.
- Żyje teraz w zgodzie z małą cziłałką i kotami. Razem okupują łóżko w domu tymczasowym i świetnie się dogadują.
- W nocy przychodzi do łóżka by spać z całym stadem (opiekunka, kot i cziłka). Przy pobudce jest merdanie ogonem, gadanie, nadstawianie dupki do drapania (uwielbia to), nawet pokazuje brzuszek czasami.
- Został już kilka razy przyłapany na leżeniu do góry kołami na sofie, gdy nikt nie zwracał na niego uwagi.
- Jak opiekunka przychodzi do domu to z zaciekawieniem i merdającym ogonkiem wita, stęka i piszczy oburzony nieobecnością, widać, że tęsknił mocno.
- Broni domu szczekaniem.
- Je wszystko, zarówno karmę sucha jak i mokrą, lecz przy zmianie karmy przechodzi rewolucje jelitowe - puszcza bąki i udaje, że to nie on
- ostatnio zaczął z wielką miłością zaczął obgryzać żółte kuboty opiekunki – widać, że koneser
- Nie potrafi chodzić na smyczy.
- Na tę chwile w domu tymczasowym jest wypuszczany swobodnie do ogrodu na siku i kupę samodzielnie. Obecność człowieka nadal go stresuje i prowokuje do ucieczki, jednak widać ze w domu czuje się bezpiecznie i czuje więź ze swoim stadem – po załatwieniu potrzeb wraca do domu, szczeka przed drzwiami, i z merdającym ogonkiem biegnie do swojej bazy.
- W nowym domu na pewno będzie wymagać pracy, spokoju, cierpliwości i wyrozumiałości, i najprawdopodobniej wizyty behawiorysty będą niezbędne.

Zdrowie
Waga: około 9kg
Wiek: około 3 lata
Odkleszczony (krople), odrobaczony, zaczipowany, zaszczepiony
W najbliższej przyszłości: kastracja

Uwaga: Kajtuś chorował na bebeszjoze dlatego regularna ochrona przed kleszczami jest obowiązkowa – drugie zachorowanie może uśmiercić Kajtusia.

JAKIEGO DOMU SZUKAMY
- Powinien zamieszkać jako jedyny pies, lub ze spokojnym, zrównoważonym rezydentem, który nauczy go dobrych nawyków i relacji z człowiekiem.
- Warszawa, Wyszków lub najbliższe okolice. To w pierwszej kolejności ale otwarci jesteśmy na fajne ankiety z innych miast. Obowiązuje spotkanie zapoznawcze w okolicach Wyszkowa w miejscu zamieszkania Kajtusia.
- Najlepiej dom z dobrym ogrodzeniem
- Dom, który będzie otwarty na współpracę z behawiorystą.
- Jeżeli dziećmi, to tylko ze starszymi.
- Opiekunowie cierpliwi, którzy poświęcą mu dużo uwagi, pracy i cierpliwości – Kajtuś jest psem bardzo lękowym.

WAŻNE
- Obowiązuje procedura adopcyjna, aby piesek trafił w naprawdę dobre ręce, a nie do przypadkowych ludzi.
- Dorośli psi rezydenci zarówno samce jak i samice muszą być wykastrowani chirurgicznie. Szukamy opiekunów świadomych, którzy rozumieją ten wymóg.
- Psi rezydenci musza mieć aktualne szczepienia na wirusówki.
Informujemy, że warunki adopcji nie podlegają żadnym negocjacjom, priorytetem jest dla nas PIES, jego dobro i bezpieczeństwo, a nie spełnienie czyjegoś marzenia.