Długo czekały na zaistnienie w świecie sztuki zdominowanym przez mężczyzn. Wreszcie nadszedł ich czas.

Frida Kahlo nawet przykuta do wózka inwalidzkiego i dręczona bólem brała udział w manifestacjach politycznych. Vanessa Bell od dzieciństwa pragnęła być malarką. Sławy zazdrościła jej młodsza siostra, Virginia Woolf, która wielokrotnie odwoływała się do fenomenu siostry – pięknej, zmysłowej, utalentowanej. Nie wyobrażała sobie, żeby ktoś inny projektował jej okładki i malował portrety. Emilie Flöge przez ponad dwadzieścia lat prowadziła zakład krawiecki, ubierając najzamożniejsze wiedenki. Berthe Morisot, choć zakochana w Manecie i zafascynowana jego sztuką, ze wszystkich sił starała się go nie naśladować. Komplementy, w których porównywano jej obrazy do jego dzieł, uznawała za zniewagę. Gala Dali twardo kierowała karierą męża, a Kiki, najsłynniejsza modelka dwudziestolecia, zawładnęła wyobraźnią i zmysłami paryskich artystów.

Choć pochodziły z różnych czasów, krajów i sfer. Zachwycały urodą, imponowały odwagą, gorszyły bezwstydnością. Często były nie mniej fascynujące od płócien, na których je utrwalono. Opowieści o kobietach z obrazów dopisują ważny rozdział do historii sztuki i emancypacji kobiet.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.