Konika z Dalarny.
Jego Wysokość 13 cm
Historia strugania koników z Dalarny sięga roku 1624, kiedy odnotowano pierwszą wzmiankę o rzeźbie konika.

Wstępny kształt wycinany jest mechanicznie. Następnie rzeźbę wykonują rzemieślnicy za pomocą nożyka. Kolejnym etapem jest zanurzenie w farbie gruntującej,
a po wyschnięciu polerowanie. Tak przygotowane rzeźby przechodzą selekcję i tylko najlepsze egzemplarze kwalifikowane są do ostatecznej fazy obróbki. Zanurzane są w kolorowych barwnikach i malowane. Każdy egzemplarz, ze względu na ręczne wykonanie, jest niepowtarzalny i osiąga przy sprzedaży wysoką cenę Wyrabiane są w wielkościach od 3 do 75 cm. Pierwotnie zabawki barwione były na kolor czerwony ze względu na łatwy dostęp do minerałów, z okolicznych pokładów miedzi. Obecnie do rzeźbienia wykorzystywane są wyselekcjonowane, najlepszej jakości sosny.

Drewniana postać konia, w ludowej tradycji Skandynawii, jest postacią odstraszającą złe demony. Legenda głosi, że w długie jesienno-zimowe wieczory, drwale w swoich chatach na wyrębie, oddaleni od rodzin, robili dla swoich dzieci zabawki w formie konika. Wracając do domu, wręczali dzieciom by strzegły ich przed złymi duchami.