Opolskie Zakłady Piwowarskie.
Ceramika Tułowice
Unikat. Lata 70.

Cała powojenna historia warzenia piwa na Opolszczyźnie na jednym kuflu!

Kufel Opolskie Zakłady Piwowarskie. Tułowice. PRL

Browar Niemodlin
- już nieistniejący

Browar w Niemodlinie został założony w 1884 roku przez Richarda Ferdinanda. Początkowo działał pod nazwą Brauerei Falkenberg, później – Richard Ferdinand Brauerei. Po II wojnie światowej zakład znacjonalizowano. Produkcję pod zarządem państwowym rozpoczęto w 1946 roku. Do 1951 roku browar wchodził w skład CZPRF w Zabrzu. W latach 1951-1969 wraz z browarem w Brzegu był częścią Brzeskich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych. W 1970 roku browar w Niemodlinie wszedł w skład Opolskich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych, które w 1975 roku zmieniły nazwę na Zakłady Piwowarskie w Głubczycach.

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku właścicielem browaru została spółka akcyjna Zakłady Piwowarskie Głubczyce S.A. Browar zamknięto w 2002 roku. Powodem wstrzymania produkcji piwa w Niemodlinie były względy ochrony środowiska.

W grudniu 2015 roku całkowicie wyburzono budynki browaru, pozostawiając jedynie obiekt, w którym mieściły się mieszkania zakładowe.

Browar Namysłów
- aktualnie Grupa Żywiec

Browar Namysłów szczyci się niemalże siedmiowiekową tradycją warzenia piwa. Pierwsza wzmianka o jego istnieniu pojawiła się na początku XIV wieku. 30 kwietnia 1321 roku Konrad I, książę oleśnicki i namysłowski, podpisał dokument, w którym wspomina się o książęcej słodowni i warzelni w Namysłowie.

Jest wielce prawdopodobne, że piwo z tej warzelni popijali w 1348 r. król Kazimierz Wielki i cesarz Karol IV (władca Czech) – podczas rozmów pokojowych prowadzonych w tamtejszym zamku i zakończonych podpisaniem pokoju namysłowskiego.

Gotycko-renesansowy zamek, będący obecnie własnością browaru, dzielił jego wielowiekową historię i zmieniał często swoich właścicieli, przechodząc m.in. przez ręce Zakonu Krzyżackiego oraz Haselbachów – znanej niemieckiej rodziny piwowarskiej.

Browar Namysłów hołduje zasadom tradycyjnej sztuki warzenia. Piwa z Namysłowa powstają z najwyższej jakości, naturalnych składników, w wyniku fermentacji w otwartych kadziach, które browar utrzymuje i pielęgnuje by uzyskać unikalny smak swoich piw.

Piwo z Browaru Namysłów, dumę całego regionu, tworzą ludzie z pasją. Niezmiennie od prawie 700 lat.

Kufel Opolskie Zakłady Piwowarskie. Tułowice. PRL Styl zabytkowy
Browar Brzeg
- już nieistniejący

Budowę browaru rozpoczęto na przełomie XIX i XX wieku. W 1920 roku zakład został połączony w jedną spółkę z innymi zakładami piwowarskimi w mieście i do 1945 roku działał pod nazwą Brieger Brauhaus GmbH.

Po zakończeniu II wojny światowej browar został przejęty przez władze Polski Ludowej i upaństwowiony. Od 1946 roku znajdował się pod zarządem PSS Społem. W 1958 roku wraz z browarem w Niemodlinie wszedł w skład Brzeskich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych. W 1970 roku zakład piwowarski w Brzegu został połączony z Opolskimi Zakładami Piwowarsko-Słodowniczymi, które w 1975 roku zmieniły nazwę na Zakłady Piwowarskie w Głubczycach.

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku właścicielem browaru została spółka akcyjna Zakłady Piwowarskie Głubczyce S.A. Od początku XXI wieku w zakład produkował różne marki piwa, głównie w butelkach PET na zlecenie sieci dyskontów spożywczych i supermarketów.

W 2008 roku spółka Zakłady Piwowarskie w Głubczycach S.A. poinformowała o zakończeniu produkcji piwa w Brzegu i likwidacji zakładu

Browar Głubczyce
Browar przemysłowy w Głubczycach został założony w 1856 roku przez piwowara Wilhelma Haudego. W 1861 roku przedsiębiorstwo przejął drogą spadku August Weberbauer. W 1885 roku właścicielem zakładu został zięć Augusta Weberbauera, Viktor Czerwonski.

W drugiej połowie XIX wieku moce produkcyjne browaru wynosiły 14 000 hektolitrów piwa. W 1898 roku zakład został gruntownie przebudowany i zmodernizowany. W 1908 roku Viktor Czerwonski utworzył spółkę Brauerei A. Weberbauer GmbH.

W 1928 roku browar w Głubczycach wstąpił do Górnośląskiego Związku Browarów Oberschlesischer Brauerei Verein. W okresie III Rzeszy przystąpił do Wschodnioniemieckiego Związku Gospodarki Piwowarskiej w Berlinie (Brauwirtschaftsverband Ostdeutschland). W okresie międzywojennym moce produkcyjne browaru wynosiły 70 000 hektolitrów piwa.

Po zakończeniu II wojny światowej zakład został przejęty przez władze Polski Ludowej i upaństwowiony. Uruchomiono go ponownie w 1951 roku i włączono pod nazwą Zakład Nr 7 do nowo utworzonych Głubczyckich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych, które w 1970 roku przemianowano na Opolskie Zakłady Piwowarsko-Słodownicze, a w 1975 roku na Zakłady Piwowarskie w Głubczycach.

Aktualnie browar waży:

TRUE DARKNESS

Sudeckie

Special Pils

Special Mocne

Hammer

Kastel

Birella

Burger Pils

Grodzkie

Rycerskie

Stary Browar Głubczyce

BG Pils-Zero

BG Pilzner

BG Classic

BG Strong

BG Serious

BG Serious o smaku śliwkowym

Browar Racibórz
19 stycznia 1858 roku wybuchł pożar w browarze nad Młynówką w Raciborzu. Przyczyną był ogień spod panwi, który ogarnął cały zakład i przeniósł się na zabudowania zamkowe. Odbudowa browaru zamkowego nastąpiła bardzo szybko. Postanowiono go jednak umieścić w nowym miejscu. Wybudowany został od podstaw na miejscu północnego i częściowo zachodniego skrzydła zamku książęcego. Zaopatrzony został również w nowoczesną jak na owe czasy maszynę parową[2]. Gruntowna modernizacja nastąpiła 40 lat później, kiedy browar został ponownie przebudowany i unowocześniony. Po krótkiej przerwie zakład piwowarski ruszył ponownie. W 1898 mistrzem w nim został piwowar Kaufmann. Zarządzał on 55 osobową załogą, która częściowo zamieszkiwała specjalnie wybudowany dom dla czeladników. W 1898 browar zaczął warzyć piwo w stylu pilzneńskim, dzięki któremu zyskał uznanie w wielu miastach polskich i zagranicznych. Na ówczesny sukces piwa zamkowego złożyło się kilka czynników: własna uprawa, zbiór i oczyszczanie jęczmienia browarnego, woda z własnych źródeł w Oborze doprowadzana drewnianym rurociągiem z odległości 6 km, najlepszy chmiel z niemieckiego Hallertau lub czeskiego Żatca, zaniechana już w innych browarach, ale w Raciborzu cały czas stosowana 3 miesięczna wtórna fermentacja w drewnianych kufach leżakowych w chłodnych piwnicach zamkowych.

O ile pod koniec XIX wieku istniało w Raciborzu jeszcze 9 browarów, to na parę lat przed II wojną światową piwo warzył jedynie browar zamkowy. Co prawda śmierć piwowara Kaufmanna spowodowała konsternację wśród raciborskich piwoszy, jednakże w 1930 udało się znaleźć mistrza piwowarskiego, który nawiązał do „kaufmannowskiego piwa szkoły pilzneńskiej” i ponownie schlebił podniebieniom najstarszych raciborzan.

Po II wojnie światowej raciborski browar wznowił warzenie 15 czerwca 1945 roku, a pierwsze piwo trafiło na rynek 15 września 1945 roku. Zakład został znacjonalizowany, a w 1953 włączono go w skład Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych w Głubczycach. Do końca 1958 browar wykorzystywał maszyny i urządzenia zamontowane jeszcze w 1897. Dopiero w 1957 rozpoczęto modernizacje. Kufy dębowe zastąpione zostały 16 tankami metalowymi. Dwa lata później zamontowano dodatkowe 24 tanki. Modernizacja browaru zwiększyła zdolności produkcyjne zakładu do 54 tys. hl piwa i 600 ton słodu rocznie. W przybrowarnej słodowni wymieniono po raz pierwszy w Polsce ogniowy układ grzejny na parowy (1962). W 1958 zakład został przekazany pod zarząd Raciborskich Zakładów Fermentacyjnych Przemysłu Terenowego, a w 1959 – Raciborskich Zakładów Spożywczych Przemysłu Terenowego. W 1973 browar ponownie połączono z Zakładami Piwowarskimi w Głubczycach. W 1975 browar połączono z Górnośląskimi Zakładami Piwowarskimi, które w 1991 stały się jednoosobową spółką Skarbu Państwa pod nazwą Górnośląskie Zakłady Piwowarskie S.A. W 1999 Browary Górnośląskie ogłosiły upadłość. Zarząd firmy został zmuszony do wyprzedaży części majątku i zamknięcia zakładu w Raciborzu. Budynki browaru zostały wystawione na sprzedaż.

W 2003 nieczynny browar został zakupiony przez przedsiębiorcę z Sosnowca, Jerzego Łazarczyka. Po remoncie i zainstalowaniu urządzeń browarniczych pochodzących ze zlikwidowanego zakładu piwowarskiego w Tymbarku, browar wznowił działalność w 2004 pod nazwą Browar Książęcy Racibórz. W połowie 2008 właściciel browaru poinformował o trudnej sytuacji zakładu. W grudniu 2008 roku część załogi przedsiębiorstwa Browar Racibórz Sp. z o.o. otrzymała wypowiedzenia z pracy. Zakład nie zawiesił jednak produkcji i podejmował starania o przetrwanie kryzysu. W sierpniu 2009 roku poinformowano o wstrzymaniu produkcji w browarze. W 2010 roku został on ponownie reaktywowany. Zmieniono wówczas nazwę zakładu na Browar Zamkowy.

Kufel wyprodukowany w zakładach w Tułowicach w latach 70.