Książka jest obszernym i wnikliwym opracowaniem ewolucji ubioru kobiecego w okresie od przełomu XIX na XX w. do lat 60. XX wieku.
Autorka zaczerpnęła przykłady z mody krajów europejskich a także i amerykańskiej, omawiając ją w powiązaniu z przemianami społeczno obyczajowymi, co czyni z książki interesujący dokument epoki.
Punkt wyjściowy pracy stanowią krótko podanie dzieje walki o reformę ubioru kobiecego, zapoczątkowanej w końcu XVIII w. Historia mody XX wieku została podzielona na kilka okresów. Pierwszy - to lata 1900-1907:przepych i bogactwo ubiorów, wpływy secesji. Następny - lata 1908-1914:zwrot do antyku i kultur ludów egzotycznych, zaznaczający się w modzie większą swobodą i prostotą w kształtowaniu ubiorów. Lata 1915-1923 są okresem, w którym kobieta zdobywa dla siebie wiele niedostępnych przedtem praw, a ta stopniowo postępująca emancypacja znajduje wyraźny oddźwięk również i w modzie. Styl "chłopczycy" lansowany w latach 1924-1929 jest potwierdzeniem społecznego równouprawnienia kobiety. Dalsza ewolucja ubiorów rządząca się swoistymi prawami następuje w latach trzydziestych XX w. i w okresie drugiej wojny światowej oraz doprowadzonym do lat sześćdziesiątych okresie powojennym.
"Moda kobieca XX wieku", będąca pierwszym w Polsce opracowaniem tego tematu, niewątpliwie stanie się ciekawą i pożyteczną lekturą zarówno dla fachowców-kostiumologów, jak i dla laików interesujących się kulturą ostatnich czasów.

Warszawa : Arkady, 1964.
395 s., [1] k. tabl. skł. : il., fot., rys. ; 24 cm
Opracowanie graficzne Zenon Januszewski
Rysunki na tablicach za tekstem Maria Jaroszyńska
Fotografie ze zdjęć archiwalnych i reprodukcji Leonard Sempoliński
Nakład 8250 egz.

brak obwoluty,
twarda płócienna oprawa,
kilka małych plam na okładce,
pieczątka "Redakcja Sztuki" na s. tytułowej,
zakurzenie na górnej zew. krawędzi kartek,
pieczątka "Egzemplarz okazowy" na tylnej wyklejce.