Pomelo ma około 4,5 roku, z czego od ponad 2 siedzi w schronisku. Można by pomyśleć :
„młody, ładny, szybko znajdzie dom!” – a jednak nie. Pomelo jakoś nie ma szczęścia; jak już
trafił mu się dom, to po 4 dniach domu już nie było. W schronisku Pomelo jest lubianym
psem – ładnie chodzi na smyczy, pięknie bawi się z człowiekiem. Uśmiecha się do nas przy
każdej okazji i nieraz poprawia nam humor. Mimo że sam zawiódł się już na ludziach, nadal
pozostaje psem przyjacielem, takim , który bardzo garnie się do człowieka i otwartym na nowe znajomości. Jeśli chodzi o jego relacje z
innymi psami, to z suczkami potrafi się dogadać, ale z psami bywa różnie. Przy człowieku
Pomelo nie zapomina o dobrych manierach, jest delikatny, łagodny i cierpliwy, a przy tym
miły i towarzyski. Jest niedużym psem, mimo bullowatego wyglądu. Waży około 17 kilo –
czy to dużo, czy mało? Według nas w sam raz. Pomelo połowę życia spędził w schronisku
jako pies niczyj. Coraz częściej siedzi w kącie kojca ze spuszczoną główką, bo ile można czekać i tęsknić! Jest w połowie amstaffem, w połowie jamnikiem. I szuka ludzi, którzy
pokochają go w całości i na zawsze, a nie tylko w połowie. Pomelo nie marzy o niczym, niż o tym, żeby dla kogoś być w sam raz.