Zagadnienia psychologii głębi i psychologii analitycznej z listem Karola Gustawa Junga do Autora.
Autor zwraca uwagę na to, że Jung odkrył na nowo religijną funkcję psychiki i uratował psychologię przed odrzuceniem duchowej ścieżki rozwoju, a zarazem religię przed odrzuceniem psychologii jako zbytecznej lub szkodliwej.
Autor analizuje podstawowe zagadnienia psychoterapii i rozwoju duchowego korzystając z koncepcji psychologii K.G. Junga. W istocie tylko człowiek dojrzały psychicznie jest w stanie podejmować się znacznego wysiłku duchowego. Praktyka religijna jako sposób ucieczki od prawdy o sobie może blokować rozwój niedojrzałej jednostki. Wyimaginowany, neurotyczny obraz Boga staje się sposobem ucieczki od normalnego życia, odpowiedzialności i autentycznego poznania siebie. Lęk przed samopoznaniem prowadzi m.in. do lęku przed psychologią jako źródłem prawdy o sobie. Tak więc podobnie do ucieczki w religię istnieje ucieczka w psychologię. Taką sytuację stwarza czasami psychoterapia. Może stać się ona nieskończonym nawykiem zastępującym dojrzałe pytania o sens życia i znaczenie Boga.