Zapraszam do odkrycia „Słońce też wschodzi”, jednej z najważniejszych powieści Ernesta Hemingwaya, która od momentu swojego debiutu w 1926 roku nieustannie fascynuje czytelników swoją surowością i głębią. Hemingway, mistrz lakonicznego stylu i oszczędnej prozy, maluje tu obraz pokolenia „straconego”, które, po zakończeniu Wielkiej Wojny, boryka się z własnymi demonami w różnych zakątkach Europy.

Ta powieść, będąca zarówno studium dezorientacji, jak i kroniką intymnych związków międzyludzkich, prowadzi nas przez ulice Paryża do hiszpańskiej Pampeluny, gdzie odbywają się dramatyczne fiesty. Hemingway z niezrównaną biegłością oddaje atmosferę epoki, w której bohaterowie w pogoni za sensem życia, miłością i tożsamością, próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie.

Powieść oferuje również jeden z najbardziej sugestywnych opisów korridy, co podkreśla metaforyczny wymiar walki byka, odzwierciedlając wewnętrzne konflikty głównych postaci.

„Słońce też wschodzi” nie tylko odkrywa przed nami kulturowe i społeczne tło tamtych lat, ale także zmusza do refleksji nad uniwersalnymi tematami alienacji i poszukiwania sensu.