Ojcowie Kościoła uważali Eucharystię za źródło wszystkiego: Kościoła, zbawienia naszego ciała, powołania stworzenia i materii. Lekarstwo nie- śmiertelności, żarzący się węgiel to metafory, za pomocą których bywa opisywana. Jest ona naj- większą tajemnicą, jaka została powierzona Koś- ciołowi.

Eucharystia jest jednak równocześnie przebóstwie- niem: zanosimy do ołtarza chleb, owoc ziemi i pracy rąk ludzkich, i otrzymujemy z powrotem ten sam chleb - lecz konsekrowany. Jesteśmy wezwani, aby w ten sam sposób złożyć na ołtarzu nasze życie, takie jakie jest, i otrzymać je z powrotem z rąk Boga. W konkrecie tego chleba i tego wina zawarta jest tajemnica, która może przemienić zarówno nasze życie osobiste, jak i historię ludzkości.

Przyjmując taki punkt wyjścia, kardynał Špidlik prowadzi prostą, lecz głęboką katechezę, która może stanowić bogaty materiał również dla kaznodziejów.