Zamykamy schronisko, a Trusia z Nerem bez domów.

Ona wylękniona, smycz słabo, bardziej ufa psom niż ludziom, w Nerze widzi cały świat. Na spacerze, bez smyczy przyklejona do niego, w kojcu, w budzie, czy na budzie też obok niego. Na wybiegu z innymi psami biega, ale ufa tylko Nerkowi i jest zawsze w jego pobliżu.

Nero w końcu ogarnia smycz, wcześniej się wyrywał nie lubił uwięzi, chciał biegać gdzie chce. Bardzo opiekuńczy pies, to już druga sunia która socjalizuje się dzięki niemu.

Jest psem wspaniałym, wesołym i pechowym, siedzi już wiele tat w schronisku. Dla nich byłoby cudownie gdyby poszły razem do adopcji. Nero reaguje na imię.

Nie ma problemu z dowozem psów do nowego domu.