WOJNA - czyżby bez szans?

Kiedy myślę o tym psiaku cały czas mam wrażenie, że toczy się w nim niejedna wojna. Wojna z emocjami, wojna z bólem, wojna ze strachem, wojna z brakiem zaufania, wojna ze światem, z ludźmi, wojna od początku do końca ... a ja nie chcę, żeby w tym jedym małym ciałku ta wojna trwała wiecznie. Chciałabym aby ten wyjątkowy psiak w końcu zaznał wewnętrznego spokoju, odpuścił, poczuł, że nic mu nie grozi i jest bezpieczny.

Poznałam psiego pana kiedy trafił do schroniska w listopadzie 2012r. Wówczas toczył wojnę z naszą koleżanką, która na wszelkie sposoby starała się mu pomóc pokonać strach. Dużo i długo ze sobą gadali ;) . Psiak zawsze wygrywał. Z uwagi na codzienne "walki" i przepychanki nazwaliśmy go roboczo Wojna i tak też zostało. Niestety przez tyle lat nie zmieniło się też zachowanie Wojny. Nadal miotają nim uczucia i emocje.

Wojna ma w sobie wiele uroku. Potrafi cieszyć się na widok opiekunów, uwielbia dostawać smaczki, czeka wręcz na coś pysznego do jedzenia. Bardzo ładnie zjada z ręki ale niestety w jedyn momencie potrafi cieszyć się na widok człowieka a zaraz potem warczy i wystawia zęby tak jakby zapobiegawczo dawał znać, żeby nie chcieć nic więcej od niego. Głaskanie? Niestety nie wchodzi w grę. Nie chcemy też przekraczać pewnej granicy bo wiemy, że Wojna potrafi ugryźć.

Od lat zastanawiam się co zrobić z tym starszym już panem (może mieć ok 13 lat). Boli mnie bardzo to, że od lat jego małe łapki nie poczuły trawy, nie biegały leśnymi ścieżkami. Co prawda Wojna nie mieszka w boksie. Ma w pomieszczeniu posłanie, wiekowy już fotel na którym lubi odpoczywać (ostatnio dostał w prezencie nowy fotel i jest przeszczęśliwy z tego powodu), ma jedzenie, wodę ale ... nie udaje się go wyprowadzić poza budynek i wybieg. Nie ma szans, żeby założyć mu obroże czy też szelki. Nie ma szans, żeby wziąć go na ręce i wyprowadzić poza wybieg. Nie ma za bardzo jak go dotknąć, żeby nie ruszył z zębami. Trudny psiak ale mimo wszystko widać, że chciałby ale coś od lat umiejętnie go blokuje a my nie możemy odgadnąć co.

Myślę, myślę i wiem jedno. Tylko mądry, cierpliwy, odpowiedzialny człowiek jest w stanie pomóc Wojnie. Tylko warunki domowe mogą sprawić, że coś w tym psiaku pęknie i wszystko ruszy do przodu. Uwierzcie, że mieliśmy trudne psy pokazujące ząbki a po adopcji w nowym domu okazywały się aniołkami. Różnie to bywa. Jedno jest pewne. W schronisku już nic nie czeka Wojenki. Tylko dom i świadomi opiekunowie mogą mu pomóc uwierzyć w człowieka, na nowo zaufać i cieszyć się życiem.

Kontakt: 69*******89

Wojna przebywa w schronisku w Skierniewicach.